Hallo,

Zaterdagmiddag zouden we om half 4 vliegen. Uur van tevoren er zijn.. ong 15 a 20 min met de tuktuk.. dachten we. Halverwege de straat moesten we in een andere tuktuk overstappen. Geen idee waarom, maar goed. In de tuktuk belandden we in de verkeersdrukte voor de stoplichten en de tijd ging wel erg hard.. we zeiden nog maar eens tegen de tuktukdriver dat we over een kwartiertje toch wel op het vliegveld moesten zijn en dat hij op moest schieten. Hij had het wel door maar ja..de stoplichten! Dwars door steegjes in het oude centrum doorkruiste hij Chiang Mai om de drukte te ontwijken en om kwart voor 3 sprongen we uit de tuktuk. Ik vroeg aan iemand waar we moesten zijn en die stuurde ons naar domestic flights.. keihard rennen op mn slippers, tas achter me aan. Maar nee.. we moesten bij international flights zijn.. daar waar we net vandaan gerend kwamen. Eric gooide bijna zo'n afscheidingspaaltje om. Toen een roltrap op..waar we niet moesten zijn, weer naar beneden.en ja hoor..ongelofelijk! We konden onze koffers nog inchecken!

Toen naar boven..stonden we weer.. domestic of international? Niemand die 't wist.. weer naar beneden bij de eerste balie.. nee weten we niet..je moet naar airasia. Pffff daar weer heen gerend, want ja dat was de laatste balie natuurlijk. Maar 't moest international zijn omdat we doorvlogen vanaf Bangkok. Weer naar boven gerend. De rij was wel weg daar gelukkig en mijn horloge begaf het daar :( tja thaise kwaliteit van al bijna twee jaar oud..Door naar gate 7..geen Bangkok op te zien terwijl het toch bijna half 4 was! Delayed zeiden ze, maar weer moesten we maar naar airasia. Daar weer heen gerend en idd vertraging van een half uur.. omg! Kapot waren we! Een andere meid had een uur in de rij van domestic gestaan voor ze haar vertelden dat ze daar niet moest zijn en een oudere man was zo boos vanwege alle slechte info dat hij nog een klacht gaat indienen.

Uiteindelijk vlogen we een uur later wat de wachttijd op Bangkok ook wel met een uur verminderde. Beide vluchten duurden ong een uur en bij die naar Siem Reap moesten we in Bangkok onze departure card laten zien.. bij mij zat ie in mn paspoort nog maar bij Eric niet... neeee.. maar gelukkig! In z'n portemonnee! In het vliegtuig naar Siem Reap kregen we niet alleen een departure card in te vullen maar ook een gezondheidsverklaring, visum en nog iets. De hele vlucht zijn we aan het schrijven geweest. Ook nog pasfoto's van thuis vergeten mee te nemen maar gelukkig kon je toch je visum krijgen zonder, alleen kostte het je 2 dollar meer.. 32 dollar dus, wat een geld!

Maar goed..we waren er!! Je zou denken dat ik na mijn pisa-avontuur geen risico meer neem qua inchecken maar nee.. :/ In Cambodja hangen de tuktuks achter een motor en ze zijn hier niet zo gemoedelijk in het verkeer als in Bangkok. Toen er een scooter dwars overstak en ons bijna raakte zette de tuktukdriver dan ook heel even de achtervolging in. Niet dat het uitmaakte want de scooterman bleef stoïcijns voor zich uitkijken ook al raakten we hem wel ff. Toch nog veilig aangekomen in My Home Garden Villa. We zitten in een bijgebouw hier aan de overkant van het complex en mazzel want we hadden een fankamer geboekt maar kregen er 1 met ook een airco! Our luckyday op alle fronten! We zijn nog de straat afgelopen en belanden in één van de vele nightmarkets hier en we hebben in de pubstreet wat gedronken.

De volgende ochtend een baguette bij het ontbijt. Heerlijk! En fietsen gehuurd om richting Angkor Wat te fietsen. Het was bloedheet maar we reden op ons gemakje ong. 40 min en toen werden we tegengehouden. Ticket checkpoint! We wisten niet eens dat we moesten betalen en we konden wel achterop een scooter voor drie dollar naar de ticketverkoop gebracht worden. We overlegden met twee Duitsers en besloten het stuk zelf te fietsen. Daar aangekomen moesten we 20 dollar betalen máár je kreeg wel een ticket mét je foto erop! Toen weer richting die ticketpost en daar rechtsaf richting Angkor Wat. En weer niet goed voorbereid.. ik had een korte broek aan.. afgezet door twee kindjes, een broek gekocht en toen Angkor Wat opgewandeld. We wilden naar boven maar nee...ik moest ook nog mouwtjes aan! Dan niet, dus Eric ging alleen. Er kwam een meid met mouwtjes en korte broek die ook niet naar boven mocht dus ik bood mijn broek aan. Dat hoefde niet maar ik mocht wel haar jasje lenen. Superlief en superheet, terwijl ik al oververhit was. Maar het uitzicht was mooi!

Daarna richting Ta Prohm,de tempel die zo mooi overwoekerd is. Het gebied rond Angkor Wat is alleen zo supergroot met meerdere tempels, eetstalletjes, apen langs de weg, mooie poorten en fotomomentjes dat het nog best een stuk fietsen was. Bij elke grote tempel die je inwilt moet je je ticket laten zien. Gelukkig hadden we achterop onze citymap ook nog een map van het AngkorWat terrein. Ta Prohm is wel absoluut de mooiste tempel en daar hadden we ook nog veel langer willen doorbrengen, maar we wilden de zonsondergang vanaf Phnom Bakheng zien. De tijd ging ineens veel te hard, dus we hebben een sprint getrokken op de fiets terug naar die tempel. Ongelofelijk zo warm als ik het die middag gehad heb! Onderaan de berg werden we tegengehouden.. ik mocht zonder mouwen weer niet naar boven!! Neee.. Ik had een hemdje aan met topje erover, dus mijn topje uit en over m'n schouders en zo langs de bewaker weer geglipt. Het was mooi qua uitzicht op Phnom Bakheng,maar de zonsondergang was niet heel spectaculair. Als je hier een week zou zijn, zou je een weekpas moeten halen, dan kan je op je gemak echt alles bekijken. Ipv wij hollanders als gekken van de ene tempel naar de andere fietsen :)

In het donker liepen we de berg af en toen begon nog een spannende tocht.. Tussen het drukke verkeer terug fietsen in het donker en met maar 1 fiets waar de voorlamp het van deed.. maar het ging goed! Hoewel we wel door andere toeristen verbaasd werden nagekeken. In de stad gelijk maar gegeten en voor het eerst redelijk op tijd naar bed gegaan.

Liefs van ons!!